Bland-it

Dit originele Zeeuwse muzikale 3-stemmige trio heeft een repertoire van pop tot easy listening, maar ook rock 'n roll en jazzy zomerse vibes. Samen met de groovy bastonen van Nicky, de bruisende gitaarklanken van Glen en de ritmische “cajon” touch van Kristel.

Bland-it is een verrassende, originele muzikale aanvulling op een zomers terras, een drentelende markt, een lazy middagje, tijdens het diner of tijdens een verrassende avond van muzikale entertainment op de camping.

Glen de Bruijne
Gitarist, Zanger

“Van jongs af aan staat muziek centraal in mijn leven! Het is er dan ook met de paplepel ingegoten, want ook mijn vader is muzikant. Als klein mannetje vroeg ik hem altijd voor het slapengaan: “Pappie, ga je gitaar spelen?” Dat deed hij dan ook, want ik viel daarna snel in slaap…
Vanaf mijn 8ste levensjaar ging ik naar de muziekschool in Knokke (België), nog geen 10km van Sluis (Zeeuws-Vlaanderen) waar ik ben opgegroeid. Daar ik heb ik op jonge leeftijd de basis geleerd: notenleer, solfège, klassiek gitaar, zingen en….. blokfluit. Dat laatste instrument was verplicht in het eerste jaar van de notenleer. Dit kwam op vreemde wijze nog goed van pas op mijn middelbare school in Brugge (ook in België), waar ik muziekles kreeg met, jawel, de blokfluit als instrument.
Na vijf jaar klassieke gitaarmuziek werd het tijd om te rebelleren. Ik stapte over op gitaar en een jaartje later ging ik elektrisch gitaar spelen. Daarnaast ging ik in een (familie-)band spelen. Met deze coverband (Vanalles) heb ik meer dan 10 jaar opgetreden! In mijn studententijd in Eindhoven heb ik in verschillende (elektrische) bands gespeeld. Dat deed ik zowel in Zeeland (No Personal Justice) als in Noord-Brabant (Qnøt). Het werd na al dat elektrische geweld weer tijd voor akoestische muziek met meerstemmige zang. Ik vind het heerlijk om zo met z’n drieën op te treden!”

Kristel Vercraeye
Zangeres, Percussionist

“Muziek mijn leven. Het klinkt misschien een beetje afgezaagd, of zo, maar het is gewoon zo. Als kind leerde ik door alle ‘stampwerk’ op melodie te zetten en voor mezelf hardop te zingen. Zo ging onthield ik het tenminste. Als kind zong ik in het lokale zangkoor “De “Sluusse Rakkers” (De Sluisse Rakkers). Ik zong werkelijk altijd en overal, was fan van Whitney Houston en Laura Pausini, luisterde naar alle rock-‘n-roll albums uit mijn moeders collectie (en zelfs naar de Duitse Schlagerverzameling van mijn vader… Toen ik op 13-jarige leeftijd met mijn moeder mee mocht naar een concert van Bon Jovi, wist ik het: “Mam, later als ik groot ben, dan ga ik ook op het podium staan en zingen.”
Vanaf mijn 15e trad ik op in verschillende bands. Na mijn middelbare school zong ik, naast mijn opleidingen Pedagogiek en Orthopedagogiek, in veel (amateur)musicals en volgde ik zanglessen. Zingen en toneel spelen vond ik zo onwijs leuk dat ik auditie ging doen voor het conservatorium in Tilburg en werd aangenomen bij de opleiding muziektheater (niet normaal, zo blij was ik). Tijdens deze studie heb ik ongelofelijk veel leuke, bizarre, te gekke, mooie, hysterische muzikale dingen gedaan: van dinner shows tot kleinskunstvoorstellingen, van bruiloften tot zingende prinsessen, van vintage songs tot kleutervoorstellingen. Nu pak ik mijn gitaar- en ukelelelessen weer op. Ik heb maar één doel: heel veel muziek maken en nog heeeeeel veel meer zingen.”

Nicky Vermeere
Bassist, Zanger

“Eigenlijk ben ik een laatbloeier qua muziek. Na een aantal keer tevergeefs op notenleer en muzieklessen voor het leren bespelen van verschillende blaasinstrumenten, leek musiceren niet voor mij weggelegd. Totdat ik op mijn veertiende in aanraking kwam met de gitaar. Ik was direct verkocht en leerde in korte tijd mijn eerste nummers (op de gitaar van een ander). Het werd al gauw tijd voor mijn eerste eigen gitaar (die ik nog altijd heb, ernstig gehavend, dat wel). Direct na de aankoop draaide ik lekker aan de stemknoppen, waardoor uiteindelijk de gitaar valser stond dan een paar seconden daarvoor. Gelukkig was er iemand bereid om mij later die dag te leren hoe ik een gitaar moest stemmen.
Tijdens mijn middelbare school speelde ik met vrienden in een coverband (No Personal Justice). Na enkele jaren kwam er wat verschuiving in de band bezetting. De sologitarist en de bassist vlogen uit en daar stonden ik dan. Een goed moment om de basgitaar op te pakken zodat we als band weer konden optreden. Van die keuze heb ik geen moment spijt gehad. Sinds kort volg ik – nu wel met succes - muzieklessen voor piano en muziektheorie.
De afgelopen jaren heb ik in verschillende bands en verschillende formaties gespeeld waardoor we uiteindelijk bij vandaag zijn uitgekomen. Al jarenlang is Glen mijn muzikale partner in crime en is Kristel een goeie vriendin. We zijn weer bij elkaar gekomen als Bland-it. Wat mij vooral aanspreekt bij het gezamenlijk musiceren is het positieve gevoel, het plezier en de muzikaliteit.”